Рокоссовский, ки дар полки драгун хизмат кардааст ва дар фронтҳои Ҷанги Якуми Ҷаҳон мубориза бурда, дар он ҷо то рутбаи ефрейтор баланд шуда, дараҷаи 4-уми Салиби Георгиевро ба даст оварданашро, на он қадар таъриф карданро дӯст медошт. Пас аз он, ду медали Георгиевский буд, рутбаи афсарӣ ва ба ақиб фиристода шудани ӯ, ки дар он ҷо Рокоссовский ба тарафи «сурх» гузашт.

Тавре ки дар бисёр роҳбарони ояндаи низомиёни Шӯравӣ буд, Рокоссовский маҷбур буд, ки шӯришҳоро саркӯб кунад, бо Колчак мубориза барад.

Дар солҳои 20-ум, Рокоссовский дар Забайкале, дар вилояти Сретенск сарҳади муғулистони советиро, ки дар он ҷо гвардиячиёни сафед то ҳол амалӣ мекарданд, муҳофизат намояд ва дар он тарафи марз, давлати лӯхтакмонанди Манчжоу Го ба миён омада, дар роҳи оҳани Шарқи Чин муноқиша ба амао омада истода буд (дар ҷангҳо дар роҳи оҳани Чину-Шарқӣ Константин Рокоссовский фаъолона иштирок меварзад). Аммо, барои маршали оянда, ин рӯзҳои нисбатан ором буданд: ӯ дар Кяхта бо зани ояндааш шинос шуд, оиладор шуд, духтараш Ариадна таваллуд шуд, курсҳои ҳайати фармондеҳиро хатм карда, дар он ҷо бо Жуков дӯст шуд.

Пас аз 10 соли хизмат дар шарқ, Рокоссовский худро дар марзҳои ғарбии ИҶСШ ҷойгир шуд. Ва зиндагӣ, тавре ки мегӯянд, «чарх зад»: дар соли 37-ум, бо хабаркашии бардурӯғ аз Забайкалье, ӯро боздошт карданд, ки дар робита бо хадамоти разведкаи Ҷопон, гумонбар мекарданд. Тафтиш 2,5 сол тӯл кашид. Қабурғаҳои Рокоссовскиро шикастанд, дандонҳояшро канда, ба қатл тақлид карданд, аммо ӯ ба гуноҳи худ иқрор нашуд. Баҳори соли 1940, Тимошенко аз номи Рокоссовский дар назди Сталин сӯҳбат мекард. Дар натиҷа, ӯ дар ҳама ҳуқуқҳо, рутбаҳо, мансабҳо барқарор карда мешавад ва ҳатто барои тамоми оила ба Сочи роҳхат дода мешавад ва пас аз он ӯро ба хизмат ба ҳарбии Киев фиристода мешавад.

Дар давраи Ҷанги Бухурги Ватанӣ, Константин Рокоссовский як қатор амалиётҳо мегузаронад, ки дар байни онҳо муҳорибаҳои Москва, Сталинград, муҳорибаи Курск, Амалиёти Багратион, ки барои он ӯ якбора ду унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравиро ба даст овард, мегузаронад.

Дар рафти амалиёт беш аз сад ҳазор сарбозон ва афсарони немис асир шуданд. Аммо, ин рақам зери шубҳа гузошта шуд. Барои исботи акси ҳол, Рокоссовский маҳбусонро аз кӯчаҳои Маскав гузаронд. Пас аз ин, Сталин ба ӯ танҳо бо номи «Константин Константинович» муроҷиат мекард.

Пас Рокоссовский дар озодкунии Аврупо номаш на як бору ду бор овозадор шуда, ҷангро хотима додааст. Ҳамзамон, ба ӯ муяссар шуд, ки боз духтардор шавад (аммо на аз ҳамсараш, балки аз духтури ҳарбӣ). Дар Полша Константин Константинович хоҳари худ Ҳеленаро, ки ӯро 30 сол боз надида буд, вохӯрд.

24 июни соли 1945 Рокоссовский ба Паради Ғалаба дар Маскав фармондеҳӣ кард, ки онро Георгий Жуков қабул мекард. Баъд аз он, ӯ ба зодгоҳаш Полша рафт ва дар он ҷо корҳои барқарорсозиро дар тӯли чор сол роҳбарӣ мекард. Президенти Полша намехост, ки чунин як кадри пурарзишро раҳо кунад, аз Сталин хоҳиш кард, ки ба Рокоссовский иҷозат диҳад, то вазифаи вазири мудофиаи Полшаро гирад. Сталин розӣ шуд.

Дар тӯли ҳашт соли оянда Рокоссовский барои беҳбудии мардуми Полша хизмат мекунад: вай хоҷагии халқро барқарор мекунад, артиши Полша аз нав таҷҳизонида мешавад ва дар модели шӯравӣ омӯзонида мешавад. Аммо, баъзеҳо ӯро ҳамчун дастпарвари Сталин мепиндоштанд. Ба Рокоссовский ду маротиба ҳамла намуданд.

Соли 1956 қудрат дар Полша тағир ёфт, Рокоссовский аз ҳамаи мансабҳо хориҷ карда шуд ва ӯ маҷбур шуд ба Иттиҳоди Шӯравӣ равона шавад. Дар ин ҷо, фармондеҳи достониро, албатта, мунтазири зиндагии орому осуда буд.

Константин Рокоссовский, портрет.